کودکان سرمایههای ارزشمند و سازنده آینده جامعه هستند. توجه به مسائل و مشکلات کودکان باعث پیشرفت و ترقی جامعه میشود و غفلت در رفع مشکلات آنان خسارت جبرانناپذیری به بار میآورد. در هیچ یک از قرون، انسان به حد امروز خود را مسئول سرنوشت و آینده کودکان خود نمیدانسته و به همین علت نیز هیچ یک از آن ها تا به حد امروز معلومات خود را ناقص نیافته است.
والدین مهمترین افراد زندگی کودک هستند زیرا بیشترین تأثیر را روی اینکه فرد چه احساسی درباره خود دارد میگذارند. والدین باعث میشوند فرد خود را شایسته یا غیر شایسته، باهوش یا کم هوش، کارآمد یا درمانده، بیارزش یا دوستداشتنی ببیند.
متخصصان برای پیشگیری از مشکلات شایع دوران کودکی یا پیشگیری از تشدید آنها سعی میکنند والدین را با رشد کودک و فنون مدیریت رفتار آشنا کنند. برنامههای تربیت یا آموزش والدین روزبهروز متداولتر میشوند و روانشناسان و مشاوران میتوانند با اجرا کردن این برنامهها نقش مهمی در این خصوص ایفا کنند. در این برنامهها از فنون اطلاعرسانی درباره نحوه رشد و نیازهای اساسی کودک، راههای افزایش رفتارهای نامطلوب و از مهارت ارتباطی استفاده میشود. در این برنامهها والدین باید رفتار خود و محیطشان را تغییر بدهند تا فرزندانشان مهارتهای جدید را بهتر یاد بگیرند.
تربیت والدین یعنی اینکه شیوههای ارتباط با فرزندان را به والدین بیاموزیم تا بتوانند تعاملات مثبت بین والد و کودک را دامن بزنند و در تعیین محدودیت ها و در نظر گرفتن عواقب ثابت برای رفتار نامناسب کودک، به والدین کمک کنند.