کتاب نگاهی به مسئولیت مدنی اشخاص «مأذون» در فقه اسلامی و حقوق ایران محمدامین پورچنگیز نشر انتشارات شفاف

امروزه روابط حقوقی اشخاص نسبت به گذشته از پیچیدگی‌های بیشتری برخوردار بوده و همین امر موجب شده است که نیاز به بررسی مصداقی مسائل حقوقی بیش از پیش احساس گردد. یکی از مسائل رایج در دنیای امروز، بحث اذن در تصرف اموال و مسئولیتی است که متعاقب این اذن، برای اذن دهنده و اذن گیرنده اهمیت پیدا می­کند. متأسفانه علی‌رغم غنای کلی مباحث مربوط به مسئولیت مدنی در حقوق ایران و فقه امامیه، مسائل مربوط به مسئولیت مأذون چندان مورد توجه قرار نگرفته و بحث آن به طور پراکنده در ضمن عقود اذنی یا سایر موارد مرتبط مطرح گردیده است. حال آن که اهمیت و ضرورت مسأله از یک سو و گستردگی ابعاد حقوقی آن از سوی دیگر، ایجاب می­کند که به طور ویژه به مسئولیت مدنی اشخاص مأذون توجه شده و فروض مختلف آن مورد بررسی و امعان نظر قرار گیرد. ضمن اینکه بسیاری از مباحث حقوقی این مسأله، تحت تأثیر آموزه‌هایی از فقه امامیه مانند قاعده «مالایضمن» یا قاعده «علی الید» قرار دارد که چه بسا در میان دانشجویان حقوقی چندان شناخته شده نیست و بعضاً فقظ نامی از آنها شنیده‌اند. اگرچه آثار حقوقی شایسته‌ای وجود دارد که به طور جامع از بعضی از این قواعد به تفصیل سخن گفته‌اند؛ اما به سبب دشواری مطالب آنان از یک سو و تدوین نشدن آنها پیرامون موضوع کلی مسئولیت مدنی اشخاص مأذون، استفاده از آنان در بحث حاضر کمی دشوار می­نمود. نگارندگان حاضر، با درک این ضرورت، تلاش کرده‌اند به گونه‌ای طرح بحث و فتح باب پیرامون ابعاد مختلف مسئولیت مدنی اشخاص مأذون، به ویژه برای دانشجویان مقطع کارشناسی نمایند و به هیچ روی مدعی انجام تألیفی که تمامی ابعاد این موضوع را پوشش دهد، نیستند.