داغ نشانی که با آهن تَفته بر حیوان و گاه آدمی میزدهاند. داغ زدن یا داغ کردن عمدتاً به هدف اثبات مالکیت بر حیوان یا انسان و همچنین بهمنظور درمان برخی بیماریها و جراحات و گاه شکنجه بودهاست. در زبان عربی داغ زدن بر حیوان را وَسْم و نشانِ داغ را وَسْم یا سِمَه و به ابزار آن «مِیسَم» میگفتهاند. برای معالجه برخی از بیماریهای آدمیان یا جراحات و دملها، عضو بیمار را با آهن یا سنگ تفته داغ میکردند. در زبان عربی برای بیان استفاده از شیوۀ داغ کردن بهمنظور درمان بیماریهای آدمیان، عمدتاً از فعل کیّ از ریشه ک و ی استفاده میشود.