آژانس شیشه ای (ابراهیم حاتمی کیا - 1376) یکی از چهار برآیند شاخص طرز تلقی نسلی ست که به پشتوانه ی انقلاب و از دل جنگ راهی سینما شد و باید به هویت خود و نسل خود در شرایط پس از جنگ معنایی می داد. در برآیند نخست-یعنی کیمیا (احمدرضا درویش-1373)- یعنی لیلی با من است(کمال تبریزی-1374)-برخلاف راه حل ملودراماتیک فیلم پیشین، بقای هویت خود را در پیوستن به فرمول های جریان اصلی ژانر کمدی جست و جو کرد.