ولایت دیاربکر منطقهای کوهستانی بود که با کوههای آشید، محراب، آلتای (آقطاغ)، شعبانی، طورعبدین و قاراجاداغ/ قرجهداغ محصور شدهبود. رود دجله در شمال و شرق و رود فرات در غرب آن جریان داشت و بههمینسبب این ولایت بسیار حاصلخیز بود. در ولایت دیاربکر معادن غنی قلع، آهن و مس وجود داشت. گذشتن راههای منطقه دیاربکر بر اهمیت آن میافزود. چهار راه اصلی این ولایت، دیاربکر ـ استانبول، حلب ـ ارزروم، موصل ـ دیاربکر و راه کناره دجله بود، که از جزیره ابنعمر عبور میکرد. بااینحال، به سبب دشواری راهها و دوری از اسکله رودها، تجارت بهسختی و بیشتر بهوسیله کلک و از رود دجله انجام میشد.