این داستان واقعی است.
در زمانهای قدیم، در دورانی که سفرکردن در طول اقیانوس، اون هم به شکل هوایی خیلی مرسوم نبود، زِپلینها یا کشتیهای هوایی اصلیترین وسیله برای انجام این کار بودند.
زپلینها ساختاری فلزی داشتند که با یک رویهی خاصی پوشیده میشد.
داخلشون، کیسههای پر از گاز قرار داشت که باعث بلند شدن از روی زمین میشد.
موتورهای این دستگاه دربیرون بودند و با روشن شدنشون، زپلین رو به جلو میبرد.
کشتی هوایی بر نیروی جاذبه غلبه کرده بود، به زیر ابرها میرفت و مثل یک کشتی آبی روی هوا معلق میموند.