کتاب چرا باید کلاسیک ها را خواند اثر ایتالو کالوینو نشر قطره

ایتالو کالوینو نویسنده‌ی ایتالیائی، به سال ۱۹۲۳ در سانتیاگو لاس‌وگاسِ کوبا متولد شد. پس از انتشار یکی از بهترین رمان‌های ایتالیایی، با مضمون نهضت مقاومت به نام جاده‌ی لانه‌های عنکبوت ( ۱۹۴۷ )، به نوعی تخیل ادبی‌ترِ نزدیک به حکایت‌های پندآمیز، گرایش پیدا کرد که در آن هجو اجتماعی و سیاسی با تفننی طنزآمیز همراه است. یادگار این دوره تریلوژی استعاره‌ای ویکنت شقه شده ( ۱۹۵۲ )، بارون درخت نشین ( ۱۹۵۷ ) و شوالیه ناموجود ( ۱۹۵۹ ) است که بعدها با عنوان سه‌گانه‌ی نیاکان ما گردآوری شد. از این دوره به بعد، کالوینو بی‌آن‌که از طنز دور شود و یا خوانش بسیار شخصی خود از کلاسیک‌ها را (آریوست، اوید، ولتر، گالیله...) منکر شده باشد، به داستان‌های مصور و علمی تخیلی با ترکیب‌بندی شکل‌گرایانه روی آورد. در این زمینه می‌توان از مارکو والدو ( ۱۹۶۳ )؛ کمدی‌های کیهانی ( ۱۹۸۵ )، شهرهای نامرئی ( ۱۹۲۷ )؛ کاخ سرنوشت‌های متقاطع ( ۱۹۷۳ )؛ اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری ( ۱۹۷۹ )، نام برد. کالوینو با ریموند کنو دوستی داشت و به دلیل عضویت در (۱)Oulipo مدت طولانی در پاریس به سر برد اما در آخرین کتاب خود به نام پالومار ( ۱۹۸۳ )، از بازی‌های شکل‌گرایانه رویگردان شد و با نگاه تازه‌ای، ورای احساسات و علم به دنیا نگریست. ایتالو کالوینو سرانجام در سال ۱۹۸۵ در شهر سی‌اِن ایتالیا درگذشت. کتاب حاضر دربرگیرنده اکثر رساله‌ها و مقاله‌های کالوینو درباره‌ی نویسندگان، شاعران و دانشمندانی است که در مقاطع گوناگون زندگی به عنوان کلاسیک برایش مطرح بوده‌اند. مقالات گرچه کاملاً مستقل و هر یک در زمان حیات نویسنده در نشریات مختلف منتشر شده‌اند، اما در این مجموعه توالی تاریخی رعایت شده و همان‌گونه که مشاهده می‌شود در این سیر تاریخی از گزنفون (سده چهارم پ.م) به ژرژ پرک (قرن ۲۰) می‌رسیم. با این حال برای خواندن کتاب نیازی به رعایت این توالی نیست و می‌توان نویسنده‌ی مورد توجه خود را برگزید. باتوجه به آن‌که برخی از آنان برای خواننده‌ی ایرانی ناآشنا یا کم‌تر شناخته‌اند، در ترجمه‌ی این کتاب «کوچک» اما «دشوار» کوشش شده توضیحاتی در پانویس افزوده شود تا درک مطلب آسان‌تر شود.