سالمونلا ها میکروارگانیسم های انعطاف پذیری هستند.آن ها قادر هستند به مدت طولانی در غذا یا سایر ساختار های دیگر زنده بمانند. رشد و بقای سالمونلا به میزان حضور و بقای عواملی نظیر دما، pH، اثر آب و سایر عوامل نگهدارنده بستگی دارد.
باکتری به ۲ گونه مجزا که هر کدام دارای تحت گونه و سروتایپ های مربوط به خود است تقسیم شده است. این دو گونه سالمونلا انتریکا و سالمونلا بونگری هستند.
محدوده دمایی رشد سالمونلا از ۲/ ۵ تا ۲/ ۴۶ درجه سانتیگراد متغیر است. هر چند که بهترین دما برای رشد آن ۳۵-۴۳ درجه سانتیگراد است. انجماد می تواند باعث توقف رشد باکتری شود ولی نمی تواند موجب نابودی آن گردد. سالمونلا در محدوده pH۸ /۳ تا ۵/ ۹ رشد می کند. بهترین آن ۷ تا ۵ /۷ است .
میزان شیوع برای انسان در آمریکا، ۷۳/ ۱۷ مورد در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر بوده است . سالمونلا سالانه ۲۰۰۰ نفر را در آمریکا می کشد .
علائم بیماری غیر تیفوئیدی در انسان، از عدم تاثیر تا کلونیزاسیون باکتری در سیستم گوارشی بدون علامت یا با علامت حاد بیماری می تواند متغیر باشد. علایم گوارشی معمولا ملایم هستند و همراه با کرامپ شکمی، تهوع،اسهال، تب ملایم، استفراغ، سر درد می باشند.دوره کمون بیماری ۸ تا ۷۲ ساعت بوده و علایم ۲ تا ۷ روز خود را نشان می دهد. تب روده ای توسط گونه های تیفوئیدی و غیر تیفوئیدی ایجاد می شود. علایم بعد از دوره کمون ۷ تا ۲۸ روز ایجاد می شود و شامل اسهال، تب طولانی، درد شکم، سر درد و افسردگی است. به دنبال فاز حاد حامل مزمن باکتری شده و بیماری را از طریق مدفوع انتقال می دهد.
دو واکسن تیفوئید اخیرا در آمریکا وجود دارد: واکسن زنده خوراکی تخفیف حدت یافته و واکسن با آنتی ژن Vi پلی ساکاریدی کپسولار برای مصرف عضلانی .
آلودگی با سالمونلا تایفی و پاراتیفی، معمولا یک ایمنی در سطوح بالا را ایجاد می کند. گردش آنتی بادی ها به O و Vi باعث مقاومت در برابر عفونت و بیماری می شود .
بیماری معمولا در سگ های جوان، آلوده به انگل، تحت نگهداری در پرورشگاه و با ایمنی ضعیف وجود دارد. با مصرف گوشت خام احتمال آلودگی نیز افزایش می یابد. چهار اتفاق در اثر آلودگی ممکن است به وجود بیاید: بدون نشانه، گاستروانتریت حاد، حامل، باکتریمیا.
عفونت می تواند باعث اسهال از ملایم تا شدید و خونی شود. به همراه بی اشتهایی، تب، درد شکمی،استفراغ .
شیوع سالمونلا در انسان می تواند ناشی از مصرف غذای با منشاء حیوانی مثل تخم مرغ، گوشت و شیر که قبل از مصرف نادرست نگهداری شده اند، باشد. مصرف گوشت خام در سگ ها نیز می تواند احتمال آلودگی انسانی را افزایش دهد
مدفوع اشخاصی که حامل بدون علامت سالمونلا هستند، از افراد بیمار شناسایی شده منبع مهمتری برای سالمونلا میباشد، مانند مواقعی که این افراد بعنوان تهیه کننده غذا مشغول به کار هستند. منبع اصلی سالمونلا دستگاه گوارش مهره داران خونگرم یا خونسرد است، به همراه تعداد زیادی از حیواناتی که بیماری را نشان نمی دهند. بر خلاف حیوانات بیمار که می توانند حذف و یا درمان شوند، این بیماران بدون علامت یا حامل می توانند سالمونلا را از مدفوع خود دفع کنند و بنابراین بعنوان یک منبع مهم آلودگی به شمار می روند. دفع سالمونلا امکان آلودگی محیط زیست شامل خاک، مزارع، گیاهان، رودخانه ها و دریاچه ها را فراهم می کند. گستره وسیعی از غذاها بوسیله سال آلوده می شوند، بخصوص غذا های با منشاء حیوانی و غذا هایی که بوسیله فاضلاب آلوده آبیاری شده اند