معرفی، خرید و دانلود کتاب انگلستان

ساختار قانونگذاری انگلستان یا پارلمان کشور دو بخش دارد. البته فقط نمایندگان یک مجلس که مجلس عوام نام دارد توسط مردم انتخاب می‌شوند. کرسی‌های مجلس اعیان موروثی یا انتصابی‌اند، اما مجلس اعیان از چند دهه پیش قدرت واقعی‌اش را از دست داده است و امروزه نقش آن، بیش‌تر نقشی تشریفاتی است. مجلس عوام ۶۵۱ نماینده دارد که از مناطق مختلف انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی برگزیده می‌شوند. دو حزب اصلی، حزب کارگر و محافظه‌کار هستند. هرچند سایر احزاب، مثل حزب کمونیست و حزب سبزها نیز وجود دارند، اما در پارلمان کرسی ندارند. گاهی اوقات، سه حزب در پارلمان نماینده داشته‌اند و هیچ کدام حائز اکثریت نبوده‌اند. در این شرایط، دو حزب با هم ائتلاف می‌کنند تا اکثریت را به دست بیاورند و دولت ائتلافی تشکیل دهند. حکومت را کابینه اداره می‌کند و کابینه را رهبران حزب حاکم تشکیل می‌دهند. اعضای کابینه یا در مصدر وزارت هستند یا در وزارتخانه‌های مختلف مثل وزارت دفاع، آموزش، حمل و نقل و سایر وزارتخانه‌ها مسئولیت دارند. نخست وزیر در رأس کابینه قرار دارد. او در عین حال رهبر حزب حاکم است. انتخابات عمومی برای انتخاب نمایندگان مجلس عوام حداقل هر پنج سال یک بار برگزار می‌شود، ولی در صورتی که حزب حاکم احساس کند دیگر اکثریت کارآمد را در دست ندارد یا فکر کند که می‌تواند موقعیتش را در مجلس با انتخابات مجدد تحکیم کند، انتخابات زودتر انجام می‌شود. در این موارد، طبق دستورالعمل، نخست وزیرِ حاکم و مقتدر پارلمان را منحل می‌کند و خواستار انتخابات می‌شود. نمایی از سیاست انگلستان که به نظر آمریکایی‌ها عجیب می‌رسد، این نکته است که لازم نیست نماینده منتخب ساکن منطقه‌ای باشد که از آن رأی آورده است. در واقع این حزب است که تعیین می‌کند کدام نماینده در کدام منطقه باشد. رهبران حزب و کسانی که تأمین مالی حزب را به عهده دارند از مناطق «امن» هستند، کسانی که انتظار می‌رود به آسانی کاندیداهای حزب را انتخاب کنند. پادشاه یا ملکه قدرت سیاسی مستقیم ندارند. آن‌ها حق خبرگیری، مشاوره یا ارائه پیشنهاد دارند، ولی نمی‌توانند هیچ یک از مصوبات پارلمان را تغییر دهند. در واقع حتی از آن‌ها انتظار نمی‌رود که در مورد قانونگذاری صحبت کنند یا تلاش نمایند بر افکار عمومی تأثیر بگذارند، هرچند بعضی از آن‌ها چنین کرده‌اند. حتی متن سخنرانی پادشاه یا ملکه هنگام افتتاح پارلمان توسط حزب حاکم انشاء می‌شود و پادشاه یا ملکه حق تغییر حتی یک واژه از آن را ندارد. حکومت محلی در دست هیئت برگزیده‌ای است که مسئول تأمین خدماتی چون تأمین امنیت توسط پلیس و مسکن عمومی است. در کلان‌شهر لندن ۲۴ هیئت وجود دارد. تا چندی پیش تأمین مالی حکومت‌های محلی از محل مالیات بر مستغلات بود ولی از سال ۱۹۹۰ بودجه آن با مالیات سرانه تأمین می‌شود که مقدار مشخصی است که تمام افراد بالای هجده سال موظف به پرداخت آن هستند.