«امروزه بسیاری از مردم برای کاهش تأثیر تنشها و تشویشها، رشد آگاهی، بهبود سلامتی یا ثبات احساسی به مراقبه رو آوردهاند. آنها نتایجی را که در جست و جویش هستند، به دست میآورند. اما نباید این نکته را از یاد برد که هدف حقیقی مراقبه خداست. مراقبه باید با هدف گسستن قلب از تمامی چیزهای غیرالهی و هدیهکردن آن به خدا انجام شود، به گونهای که خدا تنها دلمشغولی باشد و قلب با وجود الهی پیوند یابد.»
در این سفر واسوانی چنان ساده و بیپروا شما را تاسرای دوست در پی خود میکشاند که با خود خواهید گفت: «بی هیچ تردید چنین عاشقی خود بارها و بارها با پای سر تا سرای او دویده است!»