اوایل که عراقیها آمده بودند، هیجان داشتیم، مثل فیلمهای جنگی بود. وقتی همشهریهایمان یکی یکی شهید شدند، فهمیدیم فیلم نیست و واقعی است. با بچهها قرار گذاشتیم، هرکسی یک یادگاری به بقیه بدهد تا اگر شهید شد، بقیه از او یادگاری داشته باشند.
لبخند تلخی زدم ...