کتاب فردیت در شعر معاصر نشر گفتمان اندیشه‌ معاصر

*انسان زمانی به فردیت می‌رسد که در مکان واقع شود و دست به کنش زمان‌مند بزند و دارای هویت انسانی باشد؛ به دیگر سخن، زمانی انسان دارای فردیت است که فرد با در نظر گرفتن تمام ویژگی‌های انسانی، از جمله احساسات شخصی و رفتار‌های خوب، بد، زشت و... نمود یابد؛ یعنی، انسانی که تعریف شخصی خود را از جهان هستی دارد و در تعیین سرنوشت خویش مؤثّر است و در گسترش دامنه نیک و بد نقش‌آفرین می‌باشد...