کتاب قرار نشر انتشارات شهرستان ادب

چشم گریان مرا، خندید بر من هرکه دید بس کنید ای اشک‌هایم، آبروریزی بس است نیست در شاعر شدن حاجت به چیز دیگری اینکه در پنهان خود با خود گلاویزی بس است شعر من از حق بگو چیزی، گمان بر خود مبر اینکه احساسات خلقی را برانگیزی بس است شاهد خود باش در آیینۀ تاریخ خویش ای بشر! یک لحظه بی‌شر باش، خون‌ریزی بس است از تکاپوی پیاپی خسته بودم، عشق گفت گر شبی در حلقۀ زلفش بیاویزی بس است هرچه بود، آری، اگر کابوس یا رؤیا گذشت وقت آن آمد که از این خواب برخیزی، بس است باید از دنیا گذشت اما گذشتن ساده نیست بی جهانی برتر از دنیا گذشتن ساده نیست غرقِ دریای هوس، در پیچ و تابم هر نفس عشق! موسایی کن، از دریا گذشتن ساده نیست هم‌چو پرگار ای دل، ای دل، دور باطل تا به کی؟ از محیط خویش پا بر جا گذشتن ساده نیست