کتاب نامت را بگذار وﺳط این شعر نشر انتشارات شهرستان ادب

نمیدانی چقدر دلم میخواهد خودم را به یک درخت پیوند بزنم خودم را به یک گُل نزدیک کنم. تازگیها کوچهای را پیدا کردهام که تیربرق چوبی دارد گاهی کنارش میایستم و تن مردهاش را بو میکنم. کاش میشد حلقومش را از شرّ سیمها رها کند مرا ببرد همان جایی که آمده است تا دوتایی سرمان را در ابرها و پرندهها فرو کنیم.