کتاب صوتی شکار گوسفند وحشی نشر ماه آوا

قبلا به نوشتن نقد معتقد نبودم اما الان خودم نقدها را میخونم امتیازها را نگاه می کنم و به نظرم وظیفه دارم خودم هم بنویسم زاویه دید هر کسی در اثری که از کتاب می گیره تاثیر داره گاهی حرفی که میزنیم ممکنه بدیگری کمک کنه و …. درک داستانهای سو رئال برای من سخته من خودم یک خواننده کتاب مبتدی هستم در تمام طول کتاب دنبال این بودم مه متظور نویسنده و هدف اصلیش چی بوده اتفا قا در نت هم گشت و‌گذاری کردم اما مطلب حالبی نبود که بدرک بهتر داستان به من کمک کنه . در کل من نثر نویسنده را دوست دارم. در مورد کتاب به این نتیجه رسیدم که شاید منظور نویسنده این بوده که همه انسانها گوسفندی در درونشون دارند ( یا شاید همه ببخشید گوسفند وار زندگی می کنیم ) اما برخی میتونیم افسار این گوسفند را در دست بگیریم و برخی دیگر افسارمون را بدست این گوسفند می دهیم و شاید اون عده ای که موفق تر از بقیه به نظر می رسند کاملا تحت اختیار این گوسفند هستند .

واقعا منظور از رواج دادن این سبک زندگی خوکی توی فیلمها،رسانه ها،فضای مجازی و حتی توی کتابها چیه؟! شاید تهی کردن انسانها از هرچه هدف و مسیر سعادت و رستگاریِ. چقدر یک زن میتونه احمق باشه تا با این اهداف کثیف همراهی کنه سرتاسر کتاب پر بود از توهین به زنان،و دم دستی بودن زنانی که خودشون خار و خفیف کرده بودن برای مردان هیز و خوش گذرونی که هیچ مسئولیتی رو به گردن نمیگیرن برای ساختن یک زندگی مشترک. از نظر این اینها زندگی یعنی فقط کشیدن سیگار و خوردن مشروب و لذت بردن از انواع زنها بدون پذیرش هیچ مسئولیتی. بازهم تکرار میکنم متاسفم واسه دختران و زنانی که خودشون عین برده در اختیار لذت جویی مردا قرار میدن و انقدر احمقن که فکر میکنن خیلی متمدنانه هست این کار. علت نوشتن این رمانها،پوچ کردن یک جامعه و ملت از فرهنگ و تمدن اصیلشونه.پوک کردن مغز جوانها و به ابتذال کشیدن بشریت.

سطح ترجمه و خوانش به شکل اعجاب آوری پایینه.مترجم تونسته متن رو کلمه به کلمه ترجمه کنه بدون این که به ترکیب کلمات و معنی جملات توجه کنه.از این مثال ها فراوان توی کتاب هست:"دخترِ جوانِ پاره وقتی گل ها را آب می داد" گوینده هم غلط خوانشی زیاد داره و عجیبه که به نظر میاد این موضوع هیچ اهمیتی برای تولیدکنندگان نداره وگرنه خیلی راحت می تونن ضبط رو قطع کنن و مجددا از یک جمله عقب تر ضبط رو شروع کنن و غلط خوانشی رو برطرف کنن. گوینده حتی گاهی در ادای لحن شخصیت ها هم اشتباه می کنه و مثلا یک جمله رو با لحن شخصیت زن می گه در حالی که باید از زبان شخصیت مرد بیان می شد. در کل وضعیت غم انگیزیه

اگر این راوی روایت نمی‌کرد، شاید نمیتونستم داستان به این طولانی رو گوش بدم. بسیار از ایشان ممنون. من خودم گاهی روایت میکنم و متوجه بودم که چقدر کار ایشان سخت بود که جای این همه شخصیت، هر چند گاهی مشابه صحبت کنند. درست است که لحن راوی، می‌تونه شخصیتی رو بسازه که شاید منظور نویسنده اصلا اون نباشه و شنونده هم بخواد یک شکل دیگه برای خودش خیال پردازی کنه، ولی به هر حال در چنین داستان طولانی اگه لحن رو عوض نمیکردند، من که گم میکردم الان کی داره صحبت می‌کنه. خود داستان هم باید بگم که فقط اگه از سبک هاروکی خوشتون میاد گوش بدید، وگرنه خسته میشید و در نهایت هم میگید (خوب که چی )

تاسف و هزار تاسف که این صوت تنها صوت اجرا شده این کتاب هست! یکی توضیح بده چرا به صرف اینکه یه بازیگر یا دوبلور یا...صداش خوبه میاین هزینه میکنید و مارو هم به هزینه میندازید، یه اثر میدین بیرون...تفاوت کارکترها که اصلا مشخص نمیشه و لحن اصلا متناسب با فضا و موقعیت ها نیست،یه جاهایی هم بنده خدا خود گوینده به نظر میرسه حوصلش سر رفته منتظر وایسیم ببینیم یه گوینده خوب دوباره این اثر عالی رو میخونه برای ما

اول بگم راوی کتاب محشره .صداشون به نوع کتاب، که یجوراییه سورئاله، میاد و حس مبهم و عجیب بودن داستان رو واقعا به خوبی ادا میکنه. کلمات رو به خوبی ادا میکنن چون از کلمات فرانسوی هم توی کتاب زیاد استفاده شده . و قشنگ با صدای آقای ابراهیمی وارد کتاب میشید . من هنوز کتابو تموم نکردم اما خواستم نظرم راجب راوی کتاب رو بنویسم که شک نکنید خیلی عالی خوندن .

این کتاب نمونه خوبی در ژانر رئالیسم جادوئیه که مانند خیلی از کتابهای این سبک نکات مبهم خودش رو داره که نیازمند تفسیر و تحلیل از سوی مخاطبه ... باید در خواندن این کتاب حوصله به خرج داد تا بتوان ارتباط قوی تری با متن برقرار کرده و لذت بیشتری برد.

راوی با صدای بینظیرش و نحوه بیانش تنها نکته مثبتی بود که باعث شد تا آخر داستان گوش بدهم. قصه خیلی طولانی که چند فصل اولش واقعا بی سر و ته هست. معمولا سبک سورئال برام نامفهومه . این داستان هم بر خلاف تصوری که از آثار قبلی موراکامی داشتم خیلی نامفهوم و کش دار بود.

این کتاب هم خوب بود ولی من ساکوروتازاکی بیرنگ رو بیشتر دوست داشتم. کلا انگار سبک موراکامی به این شکله که از وسط کتاب داستان خیلی جذاب میشه و اولش ممکنه به نظرتون یه کتاب معمولی باشه. برای همین با خوندن فصل اول کتابو کنار نزارید

با توجه به اینکه داستان از زبان یک جوان ژاپنی نقل میشود انتخاب آقای ابراهیمی با صدایی که همیشه در نمایشهای رادیویی کاراکتر مردهای مسن را داشته خیلی اشتباه بود و زیبایی داستان را تحت الشعاع قرار داد . از ماه اوا انتظار بیشتری میرود...