هفت اورنگ از آثار برجستهی نورالدین عبدالرحمن جامی، عارف شاعر مسلک سدهی نهم هجری است که از دیگر آثارش شهرهتر است. این مجموعه آکنده از مباحث انسانشناسی و عرفان اسلامی است.جای درنگ است که بسامد اصطلاحات عرفانی و انسانشناسی در آثار وی؛ بهویژه در هفت اورنگ، چنان فراوانند که شاخصهی سبکشناختی وی به شمار میآید. این موضوع پیوند ژرفی با موضوع انسانشناسی جامی دارد که زیر مجموعهای از انسانشناسی عرفانی است. مبانی کلیدی انسانشناسی در مکتب عرفان، نفس، دل، عقل و روح است که با بررسی در هفت اورنگ اهمیت این مقوله ها در این مجموعه آشکار شده است. در این پژوهش اصطلاحات مهم دیگری چون عشق و محبت، ولی و پیر، ولایت، انسان و انسان کامل و وحدت وجود بررسی شد. ده واژه ی عرفانی عدل، رضا، شکر، صبر، ذکر، اختیار، جبر، بقا، فقر و فنا که از مقام های مهم عارف در سیر و سلوک است نیز مورد واکاوی قرار گرفته اند.