داراگان پرسید:«بچه چی؟ از بچه خبر دارید؟»
«هیچ خبری ندارم. خیلی وقتها از خودم میپرسم چه بلایی سرش اومده… چه رفتن عجیبی…»
«حتماً تو یه مدرسه ثبت نامش کرده بودن…»
«بله مدرسهی لافوره. خیابان بورون. یادم میآد یه بار گلو درد داشت و من گواهی پزشکی برای غیبت هاش نوشتم».
«تو مدرسهی لافوره شاید بشه ردی ازش پیدا کرد؟»
… نمیتواند چشم از عکس بردارد. از خودش میپرسد چرا آن را بین برگههای «پرونده» فراموش کرده بود؟ آیا چیز آزاردهندهای بود، یا بنا بر ادبیات قضایی، مدرک جرمی بود که او، یعنی داراگان، میخواست از ذهنش دور کند؟ دچار یکجور سرگیجه میشود، سوزشی خفیف در بالای پیشانی. بهناچار باید اعتراف کند که این کودک خود اوست، کودکی که دهها سالِ متوالی کوشیده بودند اینچنین دور نگهش دارند و در نهایت از او یک غریبه بسازند…
«متاسفانه خیر. دو سال پیش مدرسه رو خراب کردند. میدونید. یه مدرسهی نقلی بود…»
Pour que tu ne te perdes pas dans le quartier: roman, 2,014
تاریخ انتشار
۱۳۹۷/۰۱/۲۶
قیمت ارزی
4 دلار
قیمت چاپی
20,000 تومان
مطالعه و دانلود فایل
فقط در فیدیبو
epub
۹۶۷.۶۰ کیلوبایت
۱۱۹ صفحه
نقد و امتیاز من
بقیه را از نظرت باخبر کن:
دیگران نقد کردند
4
از 5
براساس رأی 12 مخاطب
گیرا 🧲 (1)
آرامشبخش 🌱 (1)
5
50 ٪
4
25 ٪
3
8 ٪
2
8 ٪
1
8 ٪
6 نفر این اثر را نقد کردهاند.
5
من اثار مودیانو رو خیلی دوست دارم البته باید بگم سلیقه هرکسی نیست همیشه یک ابهام خاصی در بین اثارش در جریان هست و ناگهان یک پایان که آدم متوجه نمیشود کی کتاب به پایان رسیده چیزی بین یک پایان باز و یک پایان مبهم. این کتاب هم مثل دیگر اثارش زیبا و جذاب بود، و حیرانی در خاطرات کهنه، اسم های فراموش شده و خیابان ها و کوچه های پاریس که پراز خاطرات قدیمی است در این کتاب به تحریر درآمده بود. پیشنهاد میکنم حتما حتما کتاب فراتر از فراموشی پاتریک مودیانو رو بخونید، به نظر من زیبا ترین اثرش بود. که البته برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۵ هم هست.