مشارکت عمومی- خصوصی یک نام عمومی و کلی است برای مجموعهای از قراردادهای مشخص بین دولت و بخش خصوصی که هدف از این قراردادها، توسعه زیرساختهای عمومی و ارائه خدمات عمومی است. برای مدتها کالاها و خدمات برای دولت از طریق روشهای سنتی ارائه خدمات عمومی تأمین میشدند. در مشارکت عمومی- خصوصی، بخش خصوصی به طور فزایندهای فعالیتتهایی که قبلاً وظیفه انحصاری دولت تلقی میشد، عهدهدار میشود به طوری که دولت به جای تأمینکننده، خریدار خدمات شده است.
همانطور که واژه مشارکت به ذهن تداعی میکند، هدف این است که برای ایجاد یک زیرساخت از طریق ترکیب بهترین قابلیتهای دو بخش عمومی و خصوصی (مانند قانونگذاری و مقررات در بخش عمومی و نوآوری، بهره وری، تأمین مالی در بخش خصوصی) تیمی مطلوب ایجاد شود تا راهحلی را برای ارائه زیرساختهایی که مرتبط با نیازهای عمومی هستند، پیدا کند.
در این کتاب سعی بر آن است که با توجه به جدید بودن ادبیات مشارکت عمومی- خصوصی به بررسی ماهیت این قراردادها با توجه به نظام حقوقی خود بپردازیم