چالرز کِنِت ویلیامز شاعر و مترجم و منتقد ادبی، متولد 1936 در آمریکاست. بیست دفتر شعر دارد و کتابی در نقد و معرفی آثار والت وتیمن. افتخارات و جوایز فرهنگی – ادبیاش از عدد بیست و پنج فراتر رفته است، که از آن جمله است جایزهی پولیتزر شعر در سال 200.
شعرهای روایی حاضر از میان شعرهایی انتخاب شدهاند که ویلیامز در سال 2001 و طی سخنرانی/ شعرهایش با موضوع جوانی و پیری در سری سخنرانیها و کنفرانسهای انجمن «تِد» خوانده است. ولیامز در سال 2015 در گذشت.
شوک آشنایی ریش با گونهی پدر پنج چکامه از جوانی و پیری این ادیب امریکاییاست.
اینَست داستان من با اویی که تمامِ پاییز و زمستان گذشته
را، روز و شب
زندگی میکرد روی نیمکتی
در ایستگاه متروی خیابان 103
تا که عاقبت یک روز ناپدید شد.
نگاهمان بههم، میرفتیم در بحر هم،
من، خجول و نظارهگر از گوشهای سعی میکردم مرموز نباشم
واو جسور خیره حتی ستیزه جو
و بطری اش که خالی میشد، حتی غمگین.