طرح «مسئلهی حزب» در فقه سیاسی امتدادِ منطقیِ مواجههی فقه با دولت مدرن و ظهور پارلمان و «مفهوم قانون» در دورهی معاصر است. پژوهشهای گذشته، که با عنوان عمومی «فقه و سیاست در ایران معاصر» منتشر شد، دو نکتهی مهم را نشان میدهد: نخست، ظهور دولت جدید در روزگار اخیر که لاجرم به مواجههی فقه و دولت مدرن انجامید و، دوم، نسبت دولت مدرن با مجلس و «قانون موضوعه».
روشن است که قانون موضوعه و حزب ملازمهی مفهومی دارند و حزب مقدمهی آن است. بدینسان، جای خالی دو مفهوم مهم را بهخوبی میتوان مشاهده و ضرورت تحقیق دراینباره را درک کرد؛ «مسئلهی حزب» و «مفهوم قانون»:
-اهمیت حزب در نشاندادن سازوکار تدوین قانون در دولت مدرن است؛ و
-مفهوم قانون نیز ناظر به مرزهای «بازی»، حقوق مردم، حدود اختیارات دولت و کیفیت تقنین و اجرا در حکمرانی مبتنیبر قوانین موضوعه است.