کتاب مروری بر تاریخ ادب و ادبیات امروز ایران 2 نشر قطره

از مجموع نظریات شعرشناسان و سخن‌سنجان قدیم (از ارسطو تا خواجه نصیر طوسی و...) چنین برمی‌آید که تعریف شعر را از لحاظ صورت و معنی می‌توان در دو عبارت ساده زیر خلاصه کرد: الف: «شعر از لحاظ صورت، کلامی است موزون و مقَفّی.» ب: «شعر از لحاظ معنی، کلامی است خیال‌انگیز و موهم، که معانیِ بزرگ را خرد و معانی خرد را بزرگ گرداند.» آنچه در وهله نخست براساس این دو تعریف می‌توان دریافت، این است که تعریف اول بر تمامی اشعار فارسی صدق می‌کند. زیرا همه شعرهای گذشته ما موزون و مقفّاست. امّا تعریف دوم بر همه اشعار فارسی صدق نمی‌کند. زیرا تمامی آن‌ها خیال‌انگیز و موهم نیست.