میکروبوک آنچه اتفاق افتاد

آنچه اتفاق افتاد

هیلاری کلینتون

ترجمه:سمیرا توسلی

حق انتشار الکترونیک برای فیدیبو محفوظ است

آنچه اتفاق افتاد (۲۰۱۷) داستان زنی در مرکز یکی از پرجنجال ترین انتخابات آمریکا است: انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶. این گزارش هیلاری رودهام کلینتون از تجربه اش در رویارویی با دونالد ترامپ – رقیبی متفاوت- و در نهایت شکست از او و مسیری است که در این انتخابات تاریخی پیمود.

• کسانی که انتخابات آمریکا را دنبال می کردند
  
• فعالان، رای دهندگان و حامیان انتخابات
  
• زنان در جستجوی  الهام
  

هیلاری رودهام کلینتون سابقه درخشانی در خدمات عمومی داشته است. او به عنوان اولین سناتور زن نیویورک در ۲۰۰۱ رای آورد و اولین بانوی اول آمریکا شد که سمت دولتی پیدا کرد. او همچنین اولین زن نامزد ریاست جمهوری حزب دموکرات بوده. کتاب های دیگر کلینتون یاری یک روستا را می طلبد و دو شرح حال دیگر به نام تاریخ زندگی و انتخاب های دشوار هستند.

وقتی هیلاری کلینتون در آوریل ۲۰۱۵ کارزار انتخاباتی اش را برای ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ اعلام کرد، دموکرات های سراسر ایالات متحده به وجد آمدند. او حالا می توانست آنچه در ۲۰۰۸ شروع کرده و با شکست در برابر باراک اوباما در نامزدی حزب دموکرات نیمه کاره مانده بود، به پایان برساند.
ماشین کارزار کلینتون از همان ابتدا خوب روغن کاری شده بود. اما با نزدیک شدن به روز انتخابات و نامزدی غیرمنتظره ترامپ به عنوان نماینده حزب جمهوری خواه، ورق برگشت. کلینتون به عقیده بسیاری در مقایسه با ترامپ و برنی ساندرز غیر صمیمی، سرد و دور به نظر می رسید. و پیام او دقیقا چه بود؟
با وجود این مسائل، بیشتر نظرسنجی ها تا لحظه آخر کلینتون را برنده نشان می دادند. پس چه شد؟ این کتاب کارزار کلینتون را با جزئیات تحلیل کرده و عوامل و شرایطی که در نهایت شکست او را رقم زدند بررسی می کند.
در این کتاب خواهید خواند که

• هکرهای روسی چطور به برنده شدن ترامپ کمک کردند؛
  
• نظر جرج دبلیو بوش در مورد سخنرانی ترامپ در مراسم تحلیف چه بود؛ و
• توصیه کلینتون برای کسانی که در سیاست شکست می خورند، چیست.
  

اگر انتخابات را به دونالد ترامپ باخته باشید، احتمالا تمایلی ندارید در سرما بایستید و به قسم خوردن و سخنرانی کردنش گوش دهید! اما اگر هیلاری رودهام کلینتون باشید، وظیفه خود می دانید که حضور یابید، حتی اگر میلیون ها جای دیگر برای رفتن داشته باشید.
سنت های رفتاری زیادی در سیاست آمریکایی وجود دارد که انتقال قدرت به صورت مسالمت آمیز و همراه با وقار یکی از آنها است.
بسیاری از دوستان کلینتون به او گفته بودند که به سخنرانی تحلیف ترامپ گوش نسپارد، اما به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا و همسر رییس جمهور سابق بیل کلینتون، شرکت نکردن او معنای خوبی نداشت. کلینتون از قبل با جیمی کارتر و جرج دبلیو بوش که هر دو از مخالفان ترامپ بودند صحبت کرده بود. حضور آن دو در کنار هیلاری به او قوت قلب می داد.
بعد از سخنرانی عجیب و تلخ ترامپ که در آن از لفظ «کشتار آمریکایی» استفاده شده بود، جورج دبلیو بوش واکنشی درخور نشان داد و آن را «مزخرفات عجیب وغریب» خواند.
روشن بود که سخنرانی کلینتون، اگر انجام می شد، هیچ شباهتی به سخنان ترامپ نمی داشت. او سنت سخنرانی بعد از پیروزی را فرصتی برای متحد کردن مردم و تزریق روحیه و نشاط می دید. در تصویر ذهنی او از ایالات متحده «کشتار آمریکایی» جایی نداشت.
او در عوض به مردمی باور داشت که روز بعد در تظاهرات مارش زنان شرکت کرده و سخنان ترامپ را تحت الشعاع قرار دادند. این حرکت با میلیون ها شرکت کننده از نیویورک تا لس آنجلس و از ویومینگ تا آلاسکا تبدیل به بزرگ ترین اعتراض جمعی کشور تا آن زمان شد.
کلینتون از خانه اش در چاپاکوا، نیویورک تظاهرات را دنبال کرد که برای او، پاسخی محکم به سخنان ترامپ بود. او بسیار علاقمند بود در این حرکت شرکت کند اما معتقد بود تصمیم درست این است که با حضور خود توجه را از آنچه کشور به آن نیاز داشت یعنی صدای اعتراض مردمی، منحرف نکند.