این کتاب چند تفاوت مهم با کتابهای رایج دربارۀ ادبیات معاصر دارد: اولین و مهمترین تفاوت، در رویکرد است. در این مختصر، جریانهای ادبی «توصیف» شدهاند و از «قضاوت» دربارۀ آنها پرهیز کردهام؛ از اینرو مخاطب، در هیچ جای کتاب، جملههای هنجاری از نوع «این شعر خوب است»، «این شعر ماندگار است»، «فلان شاعر ناکام مانده است» و... نخواهد دید. وقتی بناست تقسیمبندی ما توصیفی بماند، ناچاریم مدعیات همۀ جریانهای شعری را در توصیف خود داخل کنیم، صرف نظر از اینکه خودمان با آن همدل هستیم یا نه.
همچنین، تمرکز این کتاب بر معرفی «ایده»های موجود در شعر معاصر بوده است. یعنی، بر خلاف معمول، بهجای «شاعران»، «مفاهیم» مورد توجه قرار گرفتهاند. بر روی جلد این کتاب عکس «ستارههای شعر معاصر» را نمیبینیم و ملاک معرفی ایدهها هم، تیراژ کتابها و محبوبیت شاعرانشان نبوده است. به همین دلیل، در این مختصر به همان میزان با نام منتقدان ادبی برخورد میکنید که با نام شاعران؛ زیرا منتقدان، دستکم به اندازۀ شاعران، حامل ایدههای شعری بودهاند.