بچهها از تغییر متنفرند. آنها ثبات و امنیت را در زندگیشان دوست دارند. اما با این وجود، چنددرصد از آنها دوران کودکی خود را بدون تغییرات بزرگ و کوچک میگذرانند؟
علل چنین آشفتگیهایی زیاد و گوناگون هستند؛ از مشکلاتی مانند بیماری، مرگ و جنگ گرفته تا بلاهایی مانند تصادفهای مرگبار، زلزله، سیل و یا مسائل خانوادگی همچون طلاق، اسبابکشی یا تغییر در مدرسه و...
تمام این تغییرات شامل یک یا چند چیزِ از دست رفتهاند و تمامی آنها زندگی کودک را ـ شاید برای همیشه ـ تغییر میدهند و تجربهای بزرگ هستند.
تغییر به تنهایی میتواند منجر به استرس زیادی شود. اما همۀ تغییرات، دردناک و ناراحتکننده نیستند، بلکه بسیاری از آنها باعث شادمانی و احساس امنیت بیشتری در بچهها میشوند. بهطوری که در سالهای اولیۀ زندگی بچهها، ما به عنوان والدین خانواده، باید به آنها بیاموزیم که تغییر، جزء جدانشدنی زندگی است. پس ما چطور میتوانیم آنها را برای مقابله با تغییراتی که زندگی آبستن آن است، آماده کنیم؟
وقتی میدانید که قرار است تغییری رخ دهد ـ چه کوچک و چه بزرگ ـ دربارۀ آن صحبت کنید، نه اینکه اخطار وحشتناکی در مورد پیشامد بلاها بدهید، بلکه با ایجاد فضایی مناسب در خانواده، محیط را برای بحث و تبادلنظر فراهم کنید. شما نمیتوانید مشکلات خود را کم یا اضطراب و اندوهتان را پنهان کنید، بلکه میتوانید با گفتن حقیقت به بچهها، آنها را آماده کنید. باید چنان درکی در فرزندان خود پدید آوریم که به آنها کمک کند در مقابل هیجاناتی که در پی از دست دادن چیزی برایشان حاصل میشود، مقابله کنند. از دست دادن چیزی یا تغییر بیشتری میتواند میزان مشابهی از اندوه ایجاد کند.