رویکرد سیستمها در مقابل روش تحلیلی قرار میگیرد. رویکرد تحلیلی هنگامی استفاده میشود که یک موجودیت از نظر اجزاء یا عناصر تشکیلدهندهاش مورد بررسی قرار میگیرد. تحلیل فرایندی است که از طریق آن، کل به اجزاء کوچکتری تقسیم میشود تا بتوان عملکرد کل را بهتر درک کرد. بسیاری از قوانین موجود در طبیعت با استفاده از این متدولوژی کشف شدهاند. دلیل اصلی استفاده از روش تحلیلی، ظرفیت محدود ذهن انسان در درک مفاهیم است. در این روش، اعتقاد بر این است که از طریق شکستن کل به اجزاء کوچکتر و بررسی هر یک از این اجزاء به طور مشروح، میتوان به درک کامل و صحیحی از جنبههای فردی موضوع دست یافت. هنگامی که موضوعی را به اجزاء قابل بررسی شکستیم، تحلیلگر با هدف درک ماهیت کل، اجزائی که قبلاً از هم جدا شده بودند (تحلیل کردن) را در کنار هم قرار میدهد (ترکیب کردن). به دلیل وجود تعامل متقابل اجزاء، کل دارای ویژگیهای متمایزی از اجزاء تشکیلدهنده است.