چقدر دلم میخواهد مثل پدرم همه به من احترام بگذارند
چقدر دلم میخواهد مثل مادرم وقتی میگویم «بَسه»
همه ساکت شوند
چقدر دلم میخواهد ساعتها غرق دنیای مجازی باشم
و گاه ساعتها در شبکههای اجتماعی چرخ بزنم
واتسآپ، لاین، وایبر، تانگو، تلگرام یا هر برنامهی جدید
بازی کنم، پیامک بدهم و هیچکس نگوید بس است.
چون فکر میکنم خودم میدانم
امّا چقدر کوچکم
و چه ساده با یک غیظ مادر دلم میشکند
با یک نگاه پدر
تمام تنم داغ میشود و میترسم
و گاه بر عکس فکر میکنم:
پدر من چقدر بیعرضه است
مادر من چقدر بیتفاوت است
پدرم چقدر خسته است
مادرم چقدر شکسته است
و باز دلم میسوزد