از دو هفته پیش که دوتا از دوستاش مرده بودن، دچار نوسانات روحی شده بود، طغیان عصبانیت. به دیوار مشت میزد، نمیتونست بخوابه، فقط در صورتی میخوابید که چهارتا قرص خواب میخورد. وقتی هم میخوابید کابوس میدید، کابوس مرگ دوستاش، مرگ خودش، کابوسهای پرخشونت و ترسناک. اینا همه علایم جنگزدگی بود؛ اضطراب شدید، غم و اندوه، تنگی نفس، افزایش ضربان قلب، و از همه بدتر احساس ناامیدی مطلق...