کتاب کسی که پهلوی داداش جواد نشسته بود نشر انتشارات عطائی

وقتی مرد کاملاً مست شد، شروع به پرسه زدن در خیابانﻫﺎ کرد. به هرجا که ﻣﻰشد، سری می‌زد و افتضاحی به بار می‌آورد. عاقبت تلوتلو خوران وارد خیابان منوچهری شده و در کوچه پس کوچهﻫﺎی آن ناپدید گشت. چهرهﻯ سرخ و برافروخته و چشمان شرربارش از دور توجه هر کسی را به خود جلب ﻣﻰکرد. ریش کوسهﺍی سیاه رنگ که مضحک ﻣﻰنمود، بر چانه داشت. استخوانﻫﺎی درشت و ستبر شانه، از زیر تن پوش بلند و قهوهﺍی رنگش بالا زده و ظاهری وحشتناک به او ﻣﻰداد. از ساعتﻫﺎ قبل، همان موقع که سیاﻩمست از مشروب فروشی بیرون آمد، جوانکی باریک اندام و کنجکاو در تعقیبش بود. شاید او تنها کسی بود که در آن حوالی آن شخص را می‌شناخت. آن چه که مهم به نظر می‌رسید این بود که خود آن شخص نیز متوجه مرد جوان شده و سعی می‌کرد در فرصتی مناسب از چنگ او فرار کند ولی جوانک با هشیاری و سماجت عجیبی همچنان در تعقیبش بود. مرد مست در خیابانﻫﺎ پرسه ﻣﻰزد...