معرفی، خرید و دانلود کتاب پین بال 1973

کتاب رو در یک روند بطیء خوندم - البته اواخرش سرعت گرفتم. آغازش حس خوبی نداشتم. به خودم می گفتم حقش واقعا دو ستاره ببشتر نیست اما رو به پایان که رفتم بهم بیشتر و بیشتر چسبید تا اینکه وقتی تموم شد دیدم که نه، کتاب خوبیه. فصل گفتگو با ماشین پین بال در انبار بهم خیلی چسبید. خلاصه اینکه به عنوان دومین کتابی که از موراکامی می خونم - بعد از "به آواز باد گوش بسپار"، که هر دوی اینها از آثار اولیه ی موراکامی اند - تجربه ی خوبی بود

اوف خیلی اعصاب خورد کن بود. کتاب به شدت برام خسته کننده شده بود یه جاهایی. هی دنبال یه قصه جذاب در این داستان میگشتم ولی چیز بخصوصی پیدا نکردم. هیجان داستان برای من کم بود. بیشتر انگار میخواسته زندگی ملال آور چتد نفر رو نشون بده و این ملال کامل به آدم منتقل میشد.

اصلا توصیه نمیکنمش، بر خلاف تعریفهایی که از این کتاب و موراکامی شنیده بودم، خوندن این کتاب برام غیرقابل تحمل بود، شاید مشکل از ترجمه بوده، ولی من رو از موراکامی دلزده کرد

ترجمه خوب نیست . مترجم خواسته محاوره ای ترجمه کنه که بسیار بد از آب درآمده.

خوندن این کتاب منو بعد از سالها برد به عالمی که دلم خیلی براش تنگ شده بود.

ترجمه کمی حسی که داستان باید منتقل کنه رو از بین می بره

بجا ادبیات شرق اسیا، می نوشتید ادبیات هاروکی .ملموس‌ترم است یا هست؟

سرگرم کننده با فضاسازی عالی و حس آمیزی های همیشگی موراکامی

به نظر من ارزش وقت گذاشتن نداشت

کتاب جنگل نروژی از همین نویسنده هم قرار بدید