تاریخ فلسفه همواره شاهد کوشش بشریت اندیشمند در شناخت جهان پیرامون بوده، اگرچه در روزگاری دراز، شناخت رابطۀ علت و معلولی و نسبتها یا رابطهها در میان پدیدههای جهان اصلاً نمیتوانسته دست دهد (تحقق این امر منوط بود به پیشرفتهای علمی و روش شناختی که بعداً حاصل شده). زیرا دانش انسان کمعمق، اندیشۀ فلسفی سست بنیان و قواعد فکر و روش تحقیق، متافیزیکی بود و گرایش به عینیت جهان و دیالکتیک بیقوه.