این چه شگفت دارویی است که سترگترین دردهای انسانی را درمان است! این چه خوش نوای دلکشی است که پیوسته از دوست، در گوش طنین انداز است! این چه هوایی است که همواره پاک است و پاک از هوی! این چه کلامی است که در عین بیرنگی،رنگین است!این چه آبی است که تشنگی فرای تشنگی است! و این چه آتشی است که دوزخ آشام است و خدای جای! مثنوی دفتر عشق است؛ عشق حاصل کلام مثنوی است.