مکتب روانشناسی وحدت که روشی است متمایز و جامع به ماهیت و فطرت و نیازهای انسان، با دیگر مکاتب روانشناسی مانند روان تحلیلگرایی، رفتارگرایی، انسانگرایی وجودی،بسیار متفاوت است تا حدی که گسترهی تازه و مفاهیم جدیدی را بر نگاه روانشناسان، مشاوران و روانپزشکان میگشاید و انسانی فطری، تحولی و جاوداننگر را با حضور و اتصالی وحدانی در جلسات مداخله، آموزش و درمان تشریح میکند و مشکلات و نیازها و تعالی مراجعان را از منظر متفاوتی تبیین و راهکارهایی برای بهزیستی، رضایت و خشنودی و سازگاری و ارتقاء آنها عرضه میکند.
نگاه منحصربهفرد و غایتمدار به ماهیت انسان، جاودانگی و بقای او، بهعنوان پرتو و ذرهای از وجود لایتناهی، این مکتب را در زمرهی مکاتب معنوی و شهودی قرار میدهد و توجه و بهرهگیری از حواس شهودی مغز برای انطباق، توسعه، بهزیستی بشر و ادامهی خشنودی زندگی در عالم دیگر را امری ضروری توصیف میکند، تا حدی که بدون در نظر گرفتن این ابعاد، مداخلات تربیتی و درمانی روشهای روانشناسی را شایسته و کامل برای مغز، فطرت و نیاز همهجانبهی انسانی نمیداند.