در این کتاب مسئلهی کار کودکان در عرصههای گوناگون جامعهشناسی مورد توجه قرار گرفته است.
در فصل اول شیوهی تولید سرمایهداری و سوءِاستفاده از نیروی کار کودکان بر پایهی جستوجو در سه جلد کتاب «سرمایه»، استخراج شده است؛ که حاصل آن دستیابی به شش گزارهی اساسی است. این گزارهها پایهی ورود عرصهی جامعهشناسی انتقادی، به مسئلهی کار کودکان است.
در فصل دوم بر پایهی مجموعهای از گزارشات در دسترس همگان، وضعیت کار کودکان در ایران به تصویر کشیده شده است و به امکان تحلیل وضعیت موجود بر پایهی گزارههای استخراج شده از «سرمایه»ی مارکس، اشاره شده است.
در فصل سوم بر اساس پژوهشی میدانی در استان کرمان، به نقد راهحلهای تاکنونی برای مسئلهی کار کودکان، در عرصهی جامعهشناسی حرفهای و جامعهشناسی سیاستگذار پرداخته شده است و راهحلهای جایگزین آن در جامعهشناسی انتقادی مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامهی این فصل، یک راه بدیل برای ورود به مسئلهی کار کودکان، بر پایهی ظرفیتهای موجود در جامعهشناسی مردممدار معرفی شده است که در پنج سال گذشته توسط انجمن دوستداران کودک، در شهر کرمان در حال اجراست.
در فصل چهارم، بلند شدن صدای این کودکان، که اولین پیامد ورود به مسئلهی کار کودکان با استفاده از ظرفیتهای جامعهشناسی مردممدار است، گزارش شده است که در یادداشتهای آنان عینیت یافته است؛ این یادداشتها متعلق به کودکان پایهی سوم و چهارم ابتدایی است که در طول ده ماه در سال، هر هفته پنج روز و هر روز فقط سه ساعت فرصت آموختن دارند.