کتاب «مورسو، بررسی مجدد»نوشته کامل داود، نویسنده الجزایری است. این مهترین اثر داود است که جوایز متعددی چون جایزه گنگور را برای او به ارمغان آورده است.
این کتاب ادامه رمان مشهور «بیگانه» اثر آلبر کامو است.
شخصیت اصلی این رمان مورسو نام دارد که همان قهرمان رمان بیگانه است، مرسو، او قبل از هرچیز، معرف شکلی از زندگی است که مطلقاً از هر نسبتی با جهان اطرافش معاف شده است و در بیتفاوتی و بیقیدی محض سپری میشود.
میان مرسو و هر چیز دیگری در جهان، از خبر مرگ مادر تا امکان محکومیت به مرگ، «هیچ» رابطه، تأثیر و تأثری وجود ندارد. و این امحاء رابطه، ناتوانی از درگیری عاطفی و فقدان تأثر تا مرز محو شدن نیروی درونی صیانت از نفس و انتفای میل به بقا پیش میرود.
یک بیتفاوتی تام و تمام، یک بیگانگی بیقید و شرط، یک کوری مطلقاً سفید، درست همان حالتی که رشته اعصاب بینایی چند ثانیه پس از خیره شدن به خورشید تجربه میکنند، و هنگام آن اشیاء درهم میروند و مرزها رنگ میبازند. مرسو تجسم چنین حالت و وضعیتی است، نمونهای مثالزدنی از سردی و کرختی و بیاعتنایی مطلق که قبل از هرچیز در خود طبیعت و جریان طبیعی امور وجود دارد و میتوان آن را در تابش نامشروط، کور و بیتفاوت آفتاب بر همه چیز و بر هر کس دید.
رمان با این سطرها شروع میشود:
«امروز مامان زنده است. ولی شاید میتوانست خیلی چیزها را تعریف کند. بر خلاف من که از بس این داستان را با خودم تکرار کرده ام، دیگر چیزی از آن یادم نمانده.
میخواهم بگویم، داستان برمیگردد به حدود پنجاه سال پیش. این ماجرا اتفاق افتاده و راجع به آن خیلی حرف زدهاند. مردم هنوز هم دربارهاش حرف می زنند. اما فقط از یک مرده یاد میکنند. می بینی!
خجالت هم نمیکشند، آخر در آن ماجرا دو نفر مردند. بله دو نفر!»
راوی داستان، برادر مرد عربیه که مورسو(شخصیت اصلی بیگانه) بهش تیر اندازی کرده و اونو کشته. بنابراین خواننده اینبار با زاویه ی دید دیگه ای داستانو می خونه که بسیار جالبه
5
دید پسااستعماری نویسنده در این رمان بسیار جالب توجه است. خواندن این کتاب را به کسانی که به رمان بیگانه کامو علاقه دارند، توصیه میکنم