کتاب «در ستایش عشق» نوشته آلن بدیو ( -۱۹۳۷) فیلسوف معاصر فرانسوی است.
او به همراه «اسلاوی ژیژک» و «جورجو آگامبن» از مهمترین منتقدان جریان پستمدرنیسم محسوب میشود، در دیدگاه بدیو مفاهیمی مانند حقیقت، سوژه و هستی از دیدگاه ریاضیات تحلیل و بررسی میشود. همچنین دیدگاههای سیاسی این نظریهپرداز به چپ رادیکال گرایش دارد.
آلن بدیو در این کتاب که حاصل گفتوگوی او با نیکولاس ترونگ است که به صراحت نظریات و آرای خود را در باب عشق مطرح میکند.
او در کتاب با شور و حرارت هرچهتمامتر به دفاع از عشق پرداخته است و برای اثبات دیدگاه خود از آرای کسانی چون «کیر کیگور»، «دوبرا»، «لاکان» و«دوبووار» کمک گرفته است.
در مقدمه کتاب «در ستایش عشق» میخوانیم:
«هنگامیکه نیکلاس ترونگ از من دعوت کرد تا در گفتگویی از مجموعه «تئاتر ایدهها» که در فستیوال آوینیون ترتیب داده بود شرکت کنم، بیدرنگ پذیرفتم. به نظر میرسید که این گفتگو معجونی دلپذیر و لذیذ از تئاتر، گفتگو، مردم، عشق و فلسفه است. علاوه بر آن، گفتگو قرار بود چهاردهم ژوئیه ۲۰۰۸ برگزار شود و ایده بزرگداشت عشق هیجانزدهام کرده بود؛ نیرویی همهگیر، ویرانگر و جنسی که حدود و شئون اجتماعی را زیر پا میگذارد، آنهم در زمانهای [روزی] که بهطور طبیعی معطوف به ارتش، ملت و دولت است.
اکنون اندکی باد به غبغب خود اندازیم: نیکلاس سؤالات را مطرح کرد و من نقش مبهم و دوپهلوی فیلسوف عشق را اجرا کردم. ما با هم خوب کار کردیم و این نوعی موفقیت محسوب میشد. هیچ تردیدی در کار نیست: به هدف زدیم.
متنی که پیش رو دارید شرح گفتههای آن روز ماست. متن ضربآهنگ خودانگیخته و وضوح و سرزندگی را حفظ کرده است، لیکن بینقصتر و صریحتر است. باور دارم که متن از ابتدا تا به انتها همان چیزی است که ادعا میکند: ستایش عشق، سروده فیلسوفی که مانند افلاطون و به نقل از او چنین میاندیشد: «کسی که از عشق شروع نکند، هیچگاه پی به ماهیت فلسفه نخواهد برد.» لذا در اینجا آلن بدیو، فیلسوف عشق، با نیکلاس ترونگ، فیلسوف و مستنطقی حکیم و البته عاشق، دست و پنجه نرم میکند».