کتاب تاریخ و جغرافیای تصوّف نشر انتشارات موسسه فرهنگی هنری کتاب مرجع

تاریخ و جغرافیای تصوف از منظرهای متفاوت به موضوع تصوف می‌پردازد و تاریخ تصوف را، عمدتاً براساس تقسیم‌بندی جغرافیایی، روشن می‌سازد. کتاب متشکل از چهارده بخش است. بخش یک واژه‌شناسی است و در آن پس از ذکر معنای لغوی تصوف از جمله طرح این مطلب که گروهی اصل این واژه را از سوف یونانی به معنای حکمت و دانایی و گروهی عربی دانسته‌اند، هفت وجه اشتقاق را که گروه دوم برای واژه تصوف ذکر کرده‌اند گزارش و ایرادات مطرح بر آنها نقل می‌شود. بخش دو «تصوف از ابتدا تا پایان قرن ششم» نام دارد. «تصوف در ایران بعد از قرن ششم» موضوع بخش سه است؛ اواخر دوره سلجوقی را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ تصوف شمرد از آن رو که تصوف در این قرن ثبات یافت. بخش چهار «تصوف در آسیای مرکزی و قفقاز» نام دارد و به‌ویژه پایان آن جالب توجه است آنجا که به شیوه برخورد تصوف با حکومت کمونیستی شوروی می‌پردازد. موضوع بخش پنج «تصوف در شبه‌قاره هند» است که قسمت اول آن شامل این مباحث است: ورود سلسله‌های صوفیه به شبه‌قاره، زیارتگاه‌های صوفیه در شبه‌قاره، تصوف و سیاست در شبه‌قاره، نقد تصوف در شبه‌قاره...