کتاب آوار کهنه خاطرات نشر روزگار

سالها در انزوا زیستن، زانوان غم به آغوش کشیدن و در خود فرورفتن، به دور از سودای نام و نان، تنها دلخوش به اینکه حرفهای دلت را در سینه­ی سفید کاغذ نگاشته­ای. نه امیدی که بالآخره روزی کوچه پس کوچه­ای مزین به نام تو باشد یا مجسمه­ات را به رسم یادبود و احترام در میدانی بگذارند و تنها خواندن و خواندن و سرانجام در خلوتی فهمناک نوشتن و در پستوها تلمبار کردن. این است سرنوشت دردناک شاعران و نویسندگان راستین سرزمین ما. هنرمندان مشرق زمین، غریب به دنیا می­آیند غریب زندگی می­کنند و در غربتی دردناک بدرود حیات می­گویند و این حقیقت دردناک را می­توان در نوشته­های آنان دید و آنچه در پیش روی دارید حاصل یک عمر تلاش بی‌وقفه در کران بی­کرانۀ ادبیات داستانی ماست. صاحب این قلم نه فیلسوف است و نه سیاست مدار بلکه مردی است از تبار قلم، اهل دل، و لاجرم اندیشه­ای در سر و حرفی در دل دارد که می‌خواهد در این مجموعه به اهلش بسپارد