من که حرفی ندارم - جلد اول از مجموعه داستانهای رومی آلبرتو موراویا، نویسنده ایتالیایی- بیست و هفت داستان کوتاه را در برمی گیرد. همگی داستان ها از زبان راوی اول شخصی نوشته شده که در هیئت مردم عادی ساکن رم دهه ی ۴۰ و ۵۰ قرن بیستم، برشی کوتاه اما موثر از زندگی اش را روایت می کند. علی رغم آن که به گواهی زندگی نامه ی نویسنده در اول کتاب، خود آلبرتو موراویا از خانواده ای ثروتمند است، راویان داستان هایش عموما از طبقه ی فرودست جامعه انتخاب شده اند یا نهایتا جزو طبقه ی متوسط ایتالیا هستند و دغدغه های اجتماعی چنین انسان هائی را منعکس می کنند. زبان بی پیرایه و طنزآمیز -بیشتر طنز تلخ- موراویا به جذابیت متن می افزاید. آن چه این داستان ها را به هم متصل می کند، مکان و فضائی است که در آن داستان ها شکل می گیرند و بی شک از عنوان مجموعه مشخص است که آن مکان ثابت، شهر رم است.