بزرگراه گمشده، کارِ یکی از نوگراترین سینماگران دو دهه اخیر سینمای آمریکا که حالا فیلمسازی صاحب سبک شده، از آن آثار غافلگیرکنندهایست که با این کیفیت و ویژگیها، فقط در قالب سینما میگنجد. فیلمی مدرن ــ و بهتعبیری پستمدرن ــ که گرهافکنی میکند اما گرهگشایی، نه. آنگونه که بهنظر میرسد قصدش خلق ابهام و دامن زدن به آن، و اصلاً درونمایه و جوهره اثر، همین «ابهام» است؛ آن هم بر زمینه مضمون پرتعلیق و ابهامآفرینی همچون مسخ و دگردیسی، همراه با مایههای فرعی دیگری همچون حقیقت و واقعیت، و تصویر و سینما؛ و البته در قالب یک اثر معمایی/ جنایی که بسیاری از کلیشههای ژانر را نادیده میگیرد و خود تبدیل به ژانر دیگری میشود. ترجمه بزرگراه گمشده، کوششیست برای ارائه آثار جدید سینمای جهان در این مجموعه، در کنار آثار کلاسیک سینما؛ اثری که بهرغم گذشت فقط چهار سال از ساختش، در نوع خود کلاسیک شده است.