گراتزیا کوزیما دلددا در ۲۷ سپتامبر ۱۸۷۱ در شهر نوئورو در جزیره ساردنی به دنیا آمد. خانواده او از طبقه متوسط این جزیره بودند و پدرش تجارت زغالسنگ میکرد. از آنجا که زن بود، آن هم در جزیره بسیار عقبافتاده ساردنی در قرن نوزدهم، تا کلاس سوم ابتدایی بیشتر درس نخواند. سپس تحت تعلیمات خصوصی معلمی در خانه عمه خود که مملو از کتاب بود به تحصیلات خود ادامه داد، یا بهتر بگوییم معلومات خود را افزایش داد. به مطالعه آثار نویسندگان روس و فرانسوی پرداخت. و در همان حال ادبیات ایتالیایی و بخصوص آثار گابریله دانونتزیو. شاعر و نویسنده معاصر خود، را میخواند.
زندگی خانوادگی او روز به روز مشکلتر میشد. تجارت پدر رو به ورشکستگی رفت و گرفتاریهای دو برادر بزرگترش نیز بدان اضافه شد. سانتوس مشروبخوار بود و آندرئا به جرم قلب سکه و پخش آن و جرائم دیگر دستگیر و مدّتی زندانی شد.
گراتزیا دلددا در هفده سالگی (خودش در نامهای میگوید چهارده سالگی) اولین داستان کوتاه خود را به نام «خون کسی از اهالی ساردنی» برای یکی از مجلات رم فرستاد که آن را منتشر کردند.
دلددا در ۱۸۹۶، با انتشار اولین رمانش، راه خطا شهرت به سزایی به دست آورد. در سال ۱۹۰۰، با پالمیرو مادزانی ازدواج کرد و همراه او برای ادامه زندگی به رم رفت و تا پایان عمر در این شهر زندگی کرد و صاحب دو پسر شد: ساردوس و فرانتز.
فعالیت ادبی او روز به روز بیشتر و شهرت او جهانگیر میشد. در سال ۱۹۰۴، کتاب خاکستر منتشر شد که در سال ۱۹۱۶ فیلمی با شرکت هنرپیشه معروف تئاتر، الئونورا دوزه، از روی آن ساخته شد. در فاصله سالهای ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۹ تقریبا سالی یک کتاب از دلددا به چاپ رسید و در سال ۱۹۲۶ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. او تنها نویسنده زن ایتالیایی است که این جایزه را بهدست آورده است.