صداهای شب فضا آغشته به آوای پر غوغای زنجرهها است لحظاتی این صداهارا داریم و بعد ناگهان سکوت سکوتِ ناگهانی زنجرهها و خاموشیفضای گفتگو گرفته است، دلتنگی است و همدردی و طبیعتأ با ریتم کند.
آهو: احمد!
احمد: ها!
آهو: گوش کن، میشنوی؟
احمد: چیزی نمیشنوم.
آهو: صدای سکوت.
احمد: (با لبخندی تلخ و کوتاه) هه... صدای سکوت!
آهو: تو بیچیزی این هم خودش یه چیزیه... بهتر از خیلی چیزها