«باغِ پارسی» تلالؤِ اندیشه و خیال، شعرناب نوری جراح است. باغیست که عطرِ اندیشهی مولوی و حافظ و سعدی و خیام و نیز اساطیر یونانی و مصری در جامِ زبانی درخشنده، جان ما را تازه میکند.
به مهمانی باغی میرویم که بوستانِ هنر و باغِ انسان است. همسرا با هومر میشویم و هم همنوا با نیایشگران در معابدِ مصر و نیز گوشِ جان به نغمههایی از ایران میسپاریم.