تعزیه، در مجموعهی مراسم سوگواری ماه محرم، جایگاه منحصر و برجستهای دارد. تعزیه در لغت به معنی سوگواری است؛ اما عنصر زبانی واژه، در سفر از سرزمینی به سرزمین دیگر، در گذر از زبانی به زبان دیگر، و در جابهجایی از یک محیط فرهنگی ـ اجتماعی به محیطی دیگر، بار غنایی و صورتهای لفظی مختلف پیدا میکند. تعزیه که با مفهوم سوگواری، در چارچوب مراسم شهادت حضرت امام حسین (ع) و رخدادهای عاشورای کربلا مینشیند، به سبب قالب نمایشی و زمینههای اجرایی آن هویت یک نمایش آیینی و بزرگترین نمایش آیینی ایرانی را به خود میگیرد. از این رو در پهنه گسترده سرزمینهای حوزه فرهنگ ایرانی و سرزمینها و فرهنگهای همسایه و خویشاوند، مفاهیم دیگری نیز بر آن افزوده شده است