تامس کوهن، مشهورترین و پرنفوذترین فیلسوف و مورخ علم معاصر است که نظریهٔ پارادایمی وی تحولی جدید در علمشناسی فلسفی به وجود آورد. ویژگی عمده و مهم نظریهٔ وی تأکیدی است که بر خصلت انقلابی تحولات علمی دارد، چندان که پارادایمهای پیش و پس از انقلاب علمی را قیاسناپذیر میداند. بنابراین نمیتوان از پیشرفت علمی به معنای انباشت معرفت علمی یا نزدیک شدن نظریههای علمی به واقعیت صحبت کرد. این نتایج مناقشهبرانگیز دربارهٔ پیشرفت علم معقول بودن و نقش منافع یا تعلقات اجتماعی در ارزیابی نظریههای علمی سبب شده تا قیاسناپذیزی پارادایمهای علمی در مرکز توجه فیلسوفان علم قرار گیرد و بحثهای فراوانی را برانگیزد. در این اثر سعی شده که آراء کوهن دربارهٔ قیاسناپذیری بازسازی شود و به شیوهٔ او برای درک این مفهموم، جنبهها و پیامدهای آن از شواهد تاریخ علم استفاده شده است. البته نقدهای وارد بر کوهن نیز هر جا که به نظر میرسیده به درک عمیقتر فلسفهٔ وی کمک میکنند، بیان شدهاند.