بهزاد بهزادپور در یک کلمه اهل غافلگیری مخاطب خودش است؛ چه در تجربههای نوشتاری سابق خود که برخی از آنها پیش از این با همکاری سید مهدی شجاعی و مجید مجیدی تألیف و منتشر شده است و چه در تجربههای سینمایی خود که از میان آنها میتوان به اثر سینمایی «خداحافظ رفیق» اشاره کرد که به دلیل پرداخت سینمایی بدیع خود، با نظر مثبت منتقدان و مخاطبانش روبرو شد، که عمده آن ناشی از خلق نگاهی تازه و بکر در روایت از دفاع مقدس بود.
«فوق سری» اما تازهترین تجربه اوست که در ژانر فیلمنامه تألیف و اثری قابل توجه و از چند منظر بکر و ناب به شمار میرود.
داستان این فیلمنامه ماجرای حمل یک محموله سری توسط یک کشتی ایرانی در بحبوحه جنگ تحمیلی، از سمت غرب آسیا به ایران را روایت میکند؛ محمولهای که به دلیل شرایط خاص آن کاپیتان کشتی حتی از ورود و خروج ملوانان کشتی نیز ممانعت به عمل میآورد و این سختگیریهاست که حساسیتبرانگیز شده و در نهایت نیز با پیدا شدن چند ملوان جاسوس در کشتی ماجرای حمل این محموله به ایران با مخاطرات جدی مواجه میشود.
ماجرای کتاب مال ۷ سال بعد از جنگه. غافلگیری های داستان زیاده ولی گره های ناگشوده ی زیادی در آخرش وجود داره. برای سرگرم شدن می شه خوندش. چون در حد یه فیلم آبکی و ضعیفه.
4
یک داستان خوبه که همچیش به عنوان یک فیلمنامه عالی نوشته شده