معرفی کردن پریرخ شاهیلانی (زنگنه)، یعنی کسی که زندگیاش تعریف تازهیی از زندگیست، کار سادهیی نیست، انسانی که بستهشدن چشمانش به جهان بیرون، چشماندازهای سرسبز و خرم دنیای درون را برابرش میگستراند، انسانی که با پیوندزدن اندوه خود به غصههای دیگران نه تنها اندوه خویش را فراموش میکند، بلکه برای همهی ما شادی و سرخوشی میآفریند. زیر و بمهای دلنشین صدای پری مثل عطر هوای بارانخوردهی بهاری یا بوی خوش یک دشتِ سرسبز در یک روز آفتابی، روح را تازه میکند.
آواز او با زنگ جوانش گواهیست بر نیروی زندگیبخش هنر. و سرانجام زندگی کسی که به رغم نامرادیهای روزگار در پی گشودن گرهی از مشکلات دیگران است و نیکاندیشانه جامعهیی سالم و آگاه را آرزو میکند. این هنرمند کاشانیتبار تحصیلات مقدماتی خود را در تهران گذراند و نخستین درسهای آوازی را نزد استاد نصراللّه زرینپنجه در ردیفهای آواز ایرانی فراگرفت. سپس به هنرستان عالی موسیقی گام نهاد و نزد خانم اِولین باغچهبان به تحصیل پرداخت و پس از آن برای تجربهاندوزی بیشتر و تکمیل آموختههای خود به کشورهای ایتالیا، آلمان و اتریش سفر کرد تا از امکان کم نظیری که صدایش در اجراهای متنوع به وی میداد، نهایت بهره را ببرد.