ترور، در داستانهای کوتاهاش بیشتر متاثر از چخوف است. او به شیوهیی استادانه تفاوتهای جزیی و دقیق شخصیتهایی را که سرنوشت برایشان نوعی مصیبت رقم زده به تصویر میکشد. شخصیتهای داستانهای او اکثرا افراد بهحاشیهراندهشدهی جامعه هستند. کودکان، افراد مسن، مردان یا زنان میانسال تنها یا زوجهایی که زندگی ناموفقی را تجربه میکنند؛ کسانی که نمیتوانند واقعیتهای زندگی خود را قبول کنند و به همین دلیل به کنج عزلت پناه میبرند. در داستانهای ترور، فضای انگلیسی و ایرلندی به خوبی قابل مشاهده است. در مجموعهی در پیشِ رو، تنهایی انسانها و ناتوانی آنها در مواجهه با این تنهایی و درک علت آن به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده است؛ درک تنهایییی که غالبا برای دیگران سخت و یا غیرممکن است.