فقط این نیست که مادری گم شده باشد و اهل خانه همزمان بلا جست و جوی او یادمان ها و نقش های او در زندگی شان راهم مرور می کنند. ماجرا بر سر زوال ارزش های سنتی وخانوادگی در جامعه ای است که به سرعت گسترش می یابد و با همان شتاب از خود دور می شود. کسی را باید سرزنش کرد؟ شاید همه را. مادر این داستاان را اگر کل سرزمین مادری فرض کنیم در می یابیم این مامم برای سامان یافتن خانه بزرگ به هر رنجی تن داده و با هر شکل از محرومیت کنار آمده است. حالا وقتی اهل خانه سامانی یافته اند مادر، خسته و از پا در آمده از برابر چشم دیگران ناپ دید می شود و فقط خاطراتش رابر جا می گذارد.
رمان خانم کیونگ سوک سوگنامه ای برای تمام مادرانی است که آنان را وقتی، جایی و به سببی گم کرده ایم.