خرید کردن برای تامین نیاز است، نه فقط نیاز به تهیه کالا بلکه نیاز به تفریح و یا در جمع مردم بودن. همین گزاره توجیه کافی به دست می دهد تا خرید رفتن را بخش مهمی از رفتار روزمره شهروندان بدانیم. وجود مراکز خرید، فروشگاه ها و پاسازهای مدرن و بزرگ در گوشه و کنار شهرها هم روایت حیات اقتصادی است و هم نماد مناسبات فرهنگی و مراودات اجتماعی جاری در شهر، پس نمی توان نگای تک بعدی و ساده به حضور فروشگاه، فروشنده، مشتری و کالا در فضای شهر داشت.