کتاب پانسیون جیمز جویس نشر بوتیمار

یک شب در اپرای روتوندا، ناگهان متوجه شد که در کنار دو خانم نشسته. سکوت و خلوت اپرا، نشانه‌ی ناراحت‌کننده‌ای از عدم استقبال برنامه‌ی آن شب بود. زنی که کنارش نشسته بود، یکی دو بار به سالن خالی اشاره کرد و گفت: افسوس که امشب تالار اینقدر سرد و خلوت است! چه طاقت‌فرساست که کسی بخواهد برای صندلی‌های خای آواز بخواند...